Bracia Ignaszakowie…za naszą wolność i waszą…
Ignacy i Jan Ignaszakowie, obydwaj polegli w obronie ojczyzny. Ignacy podczas wojny z bolszewikami, a Jan w potyczkach w 1939 roku. Zanim opowiem o nich samych chciałabym przybliżyć postać ich taty, który także dla regionu a konkretnie dla swojej wsi Koźlątków wiele zrobił, mowa tutaj o Panu Andrzeju Ignaszaku. Jak możemy przeczytać we wspomnieniach Pani Antoniny Matczak, córki Pana Andrzeja, urodził się on w 1864 roku, 28 listopada. Pochodził ze Zborowa, majątku panów Garczyńskich, do których należał także folwark w Koźlątkowie – Jelme. Nie miał łatwego dzieciństwa, osierocony przez matkę, chciał czy nie musiał się poniewierać na służbie u bogatych gospodarzy. Czasy wtedy były inne niż dziś, dzieci od najmłodszych lat musiały zarabiać na siebie, aby pomóc rodzinie. Kiedy podrósł wyjechał na roboty do Niemiec, i jak pisze jego córka Antonina była to dla niego swoista akademia rolnicza. Mając 28 lat wrócił do ojczyzny założył rodzinie i rozpoczął się okres ciężkiej i mozolnej pracy na roli, dzięki której pomnożył pan Andrzej swój areał. Po przybyciu do Liskowa Ks. Wacława Blizińskiego dzięki Jego zaangażowaniu i rozumnemu gospodarowaniu, gospodarze mogli zaciągnąć pożyczkę w Kasie Stefczyka. Z tej możliwości skorzystał również Andrzej Ignaszak i za pożyczone pieniądze mógł wreszcie postawić nowy dom, murowany z pustaków, jak na tamte czasy do duży wydatek i również splendor. Pan Andrzej brał także czynny udział w tworzeniu społeczności Liskowa i okolicy wespół z innymi gospodarzami i Ks. Wacławem Blizińskim. Nie trudno więc się domyśleć, że po tak czynnym społecznie ojcu dzieci usiedzą w domu kiedy ojczyzna w potrzebie….
Ignacy Ignaszak urodzony 11 lipca 1898 roku, jako trzecie dziecko Państwa Ignaszaków. Jak pisze Pani Antonina w swoich wspomnieniach, kiedy wybuchła I Wojna Światowa Ignacy miał 16 lat. W czasie zmagań wojennych wieś rodzinna nie była narażona na walki zbrojne i życie w niej toczyło się w miarę swoim rytmem. Ignacy ukończył szkołę rolniczą w Liskowie, zakochał się… żył jak każdy chłopak w jego wieku. W roku 1917 przybył do nowo otwartej szkoły w Koźlątkowie nauczyciel Stanisław Strójwąs, pochodził z Poniatowa koło Goszczanowa. Zaszczepiał w młodzieży miłość do ojczyzny i literatury. Jak pisze dalej Pani Antonina-
,, Koniec roku 1918 zastał naszych chłopców dobrze przygotowanych przez „Strzelca” i pana Strójwąsa do uczestniczenia z bronią w ręku w dalszych wydarzeniach (…)Wieść o rozbrajaniu Niemców, dotarła lotem błyskawicy i do naszej zapadłej wioski. Adam najbardziej przedsiębiorczy, pierwszy znalazł się w Kaliszu. Z dumą dźwigał karabin i rozbroił niejednego tak dawniej butnego Niemca. Z chwilą wybuchu nowej wojny z bolszewikami Ignaś, jako ochotnik zgłosił się do wojska w 1918 roku i został przydzielony do białych ułanów. Razem z Ignasiem do ułanów poszli Adam Napadłek i Jan Popenda.”
Z każdej nowej miejscowości przysyłał Ignacy pocztówkę, przeważnie do swojego brata. Kiedyś przyszła wiadomość, że nie żyje…zginał najprawdopodobniej 20 sierpnia 1920 roku podczas potyczki z bolszewikami kolo Zwiahla- Wołyńskiego, tak wynika z relacji jego towarzysza Pana Adama Napadłka, którą to przytacza we „Wspomnieniach” Pani Antonina. Jego ciała nigdy nie odnaleziono.
Drugi z braci Jan Ignaszak urodził się 17 grudnia 1904 roku. Ukończył Gimnazjum w Liskowie, następnie średnią szkołę w Kaliszu, po której ukończeniu odbył służbę wojskową. W 1928 roku rozpoczyna studia na wydziale weterynaryjnym Uniwersytetu Warszawskiego i 1934 roku udzielono mu absolutorium. Po ukończeniu nauki pracował w różnych regionach Polski oddelegowywany do prac weterynaryjnych. Służbę wojskową odbywał w Batalionie Podchorążych Rezerwy Piechoty w Tomaszowie Mazowieckim. Po odbytych ćwiczeniach wojskowych awansowany do stopnia ppor. rez. piech. z starszeństwem od 1 I 1931 z przydziałem mobilizacyjnym do 60 pp w Ostrowie Wlk. Ewidencyjnie podlegał PKU Kalisz. Po kolejnych ćwiczeniach wojskowych awansowany do stopnia por. rez. 1 I 1936. W VIII 1939 zmobilizowany do WP i wcielony do 60 pp. W kampanii wrześniowej 1939 uczestniczy w szeregach 60 pp w składzie 25 DP. Uczestnik walk nad Bzurą, potem w bojach odwrotowych. Poległ w walce z Niemcami 17 IX 1939 w Tułowicach. Pochowany na cmentarzu w Tułowicach. Następnie 13 lutego 1951 ekshumowany i pochowany na cmentarzu wojskowym w Warszawie przy ulicy Powązkowskiej. https://www.bohaterowie1939.pl/polegly,ignaszak,jan,5761.html